ISBN 978-91-88333-21-6

Di romanê de Hec Mistefa qala dîroka gundê Celîka ya sedsalan, dîroka eşîra Celîkan, ku welatê bavûkala ji Semsûrê bi der bûne û ji Reqayê bigre, heta Efrînê, ji wir bigre heta Enteb û Sêwazê, deşta Konyayê dike . Eşîra di nava pêncî salan de li her welatekî perçeyek li duv xwe hiştiye, tê li Celîka niha, deşta Konyayê ku ji Kurda re bûye war, bi şûn dibe. Koçberiya kambax, mal ji mala, bira ji birayan dur xistiye.

Hê amûrên çandinîyê tunin. Debara eşirê piranî bi xwedîkirina pez dibe. Bi sedan keriyên pez ku herroj li seranserî deşta Konyayê belav dibin. Hinek şivan in, hinek dajo ne, kî pezbir e, kî bêrîwan e, kî şîr lê dike, kî jî xwarina şivanan hazir dike û işê malê dike.

Bi mesela Osê Birê ku li Bîra Dirêj ku ji mala Alî Begê re wek şivan e hatiye ragirtin ve qal tê ser yek ji kaçaxên herî navdar yê deştê, Heciyê Bixurcî .

Hecî Buxurcî fîrarê eskeriyê bû. Ne dixwest bi salan ji dewleta Tirka re eskeriyê bike. Bi salan bi kaçaxî jiya. Camêr û wêrek bû. Di saya wê de zû bi zû çend hevalên ku ji ber gelek sedeman kaçax in, da dora xwe. Ji xwe re li her gundekî dostan peyda dike. Ji axa û bega distîne, li heval û dostan, li xizan û belengazan belav dike.