Beskrivning

»Hay hay Memo, Mem ebasî ebasî 

Jaro dilo Memo, Mem ebasî ebasî 

Hay hay Memo, Memo tankî kirasî 

Day kore bî nenasî» 

(ji straneke gelêrî) 

…

Ev çend şev bûn ku odeya Simkoyê Çelebî ji gundîyan tijî dibû, rê û rêwanî tê de nedima. Her çi xort bûn, li ber derî, li nav pêlavan, çogên xwe berdidan erdê, rûdiniştin û guh didan şevhêrkê. Axêverê şevbuhêrkê jî her yek, bi tenê, Şêrkoyê Hebizbinî bû. 

Çend roj berê, ber bi esirê ve, yekî ne qut û ne dirêj, li serî fotêrek, bi bedlekî turincî û bi ser de jî qapûtekî qehweyî lê, şiveke hezîranî jî di dest de, li gund peyda bûbû. Ji xortekî pirsa mala Simkoyê Çelebî kiribû? Bêvila wî ya tûj, diranên wî ên qîç û simbêlên wî ên ziravik (ne qeytanî), canbazekî ajalan, dihanî bîra mirov, lê yê xort, di derbarê ziyareta wî de, tu pirs jê nekiribûn û ew rast biribû mala Simkoyê Çelebî. Heta ku gihiştibûn ber derîyê mala Simkoyê Çelebî, dêmê ê xort her bi bişirîn bû, sedema wê jî bilêvkirina navê Simkoyê Çelebî bû. Lewre, li gund, tu kesî navê Simko, bi yê bavê wî re hilnedida; jê re, Simkoyê keleş an jî dizek digotin, (xwedê wî bike ber efûya xwe, digotin, mirovekî qewî tevlîhev û rêbir bû), lê yê xort tu şik li xwe çênekiribûn û li hember mêvanekî mirov çawan divabû bi kubarî tev bigerîya, wusan kiribû, ew anîbû ber derîyê mala Simko. Ihi, eva axêverê van çend şevhêrkên mala Simko, Şêrkoyê Hebizbinî bi xwe bû. 

…